دلیل پنهانی تأخیر نیروی فضایی در پرتاب بعدی آتلانتیس V
تاریخ انتشار:
تأخیر در پرتاب
هفته گذشته، اولین ماهواره‌های عملیاتی برای شبکه اینترنت پرسرعت پروژه کیپر آمازون تنها چند دقیقه تا پرتاب در ایستگاه نیروی فضایی کیپ کاناورال، فلوریدا فاصله داشتند.
این فضاپیماها که بر روی یک موشک آتلانتیس V از اتحاد پرتاب ایالات متحده (ULA) قرار گرفته‌اند، اولین گروه از بیش از ۳۲۰۰ ماهواره تولید انبوهی هستند که آمازون قصد دارد در طول این دهه به فضا پرتاب کند تا اولین رقیب مستقیم ایالات متحده برای شبکه اینترنت استارلینک اسپیس‌ایکس را مستقر کند.
اما همان‌طور که معمولاً در سواحل فضایی فلوریدا پیش می‌آید، بدی آب و هوا مانع از پرتاب ماهواره‌ها در تاریخ ۹ آوریل شد. این موضوع چندان عجیب نیست، درست است؟ هر کسی که به صنعت پرتاب توجه داشته باشد می‌داند که تأخیرها بخشی از این کسب‌وکار هستند. یک قطعه خراب در موشک، طوفان‌های تابستانی یا بادهای شدید می‌توانند مانع از تلاش برای پرتاب شوند. شرکت‌های پرتاب این موضوع را می‌دانند و معمولاً پاسخ این است که روز بعد دوباره تلاش کنند.
دلیل تأخیر
اما چیزی غیرمعمول در زمانی که ULA شمارش معکوس را در روز چهارشنبه متوقف کرد، اتفاق افتاد. مدیر پرتاب ULA، اریک ریچاردز، به تیم خود دستور داد که "برای یک بازگشت طولانی‌تر آماده شوند." این به این معنا بود که ULA باید بیش از ۲۴ ساعت برای تلاش بعدی پرتاب آتلانتیس V صبر کند.
اما چرا؟
در ابتدا، به نظر می‌رسید که توضیح خوبی برای این بازگشت طولانی وجود دارد. اسپیس‌ایکس در حال آماده‌سازی برای پرتاب مجموعه‌ای از ماهواره‌های استارلینک بر روی موشک فالکون ۹ در همان زمان با پنجره پرتاب آتلانتیس V در روز بعد بود. دامنه شرقی نیروی فضایی مدیریت زمان‌بندی تمام پرتاب‌ها در کیپ کاناورال را بر عهده دارد و معمولاً بر اساس اصل "اولین درخواست، اولین خدمت" عمل می‌کند.
نیروی فضایی در سال گذشته ۹۳ پرتاب را در دامنه شرقی انجام داد—گاهی اوقات در همان روز—که رکورد سالانه‌ای است که مقامات نظامی به آن افتخار می‌کنند. این تعداد تقریباً شش برابر تعداد پرتاب‌ها از کیپ کاناورال در سال ۲۰۱۴ است، که نرخ رشد آن عمدتاً ناشی از اسپیس‌ایکس است. در مصاحبه‌های قبلی، مقامات نیروی فضایی بر تمایل خود برای حمایت از پرتاب‌های تجاری بیشتر تأکید کرده‌اند. "چگونه می‌توانیم به بله برسیم؟" معمولاً سوالی است که مقامات دامنه از خود می‌پرسند زمانی که یک تأمین‌کننده پرتاب درخواست زمان‌بندی می‌کند.
پرسش‌های بی‌پاسخ
اینکه اسپیس‌ایکس در زمان‌بندی دامنه اولویت داشته باشد، چندان تعجب‌آور نبود، زیرا این شرکت قبلاً پنجره پرتاب را با نیروی فضایی برای تاریخ ۱۰ آوریل رزرو کرده بود. اسپیس‌ایکس در ادامه این پرتاب خاص استارلینک را به مدت دو روز به تعویق انداخت تا اینکه در نهایت در شامگاه شنبه، ۱۲ آوریل پرتاب شد. یک مأموریت دیگر استارلینک اسپیس‌ایکس صبح روز دوشنبه پرتاب شد.
چندین نکته گیج‌کننده در مورد آنچه هفته گذشته اتفاق افتاد وجود دارد. وقتی اسپیس‌ایکس دو بار در دو روز، یعنی ۱۰ و ۱۱ آوریل، رزرو خود را از دست داد، چرا ULA به خط مقدم بازنگشت؟
ULA که معمولاً در مورد دلایل متوقف کردن پرتاب شفاف است، هیچ مشکلی فنی با موشک که مانع از تلاش دیگر برای پرتاب شود، اعلام نکرد. ULA امکان دسترسی به کانال صوتی تیم پرتاب را در طول شمارش معکوس فراهم می‌کند و مهندسان در حال بحث درباره هیچ مشکل فنی قابل توجهی نبودند.
بیانیه رسمی شرکت پس از متوقف کردن پرتاب گفت: "تاریخ جدید پرتاب زمانی اعلام خواهد شد که در دامنه تأیید شود."
همچنین، چرا ULA نمی‌تواند این هفته یک بار دیگر برای پرتاب مأموریت کیپر اقدام کند؟ پاسخ به این سوال نیز یک معماست، اما ما حدس‌هایی داریم.
تغییر در نگرش‌ها
چند روز پیش، اسپیس‌ایکس یکی از مأموریت‌های استارلینک خود را از کیپ کاناورال بدون توضیح به تعویق انداخت و ایستگاه فضایی فلوریدا را با هفته‌ای نادر بدون هیچ پرتابی ترک کرد. اسپیس‌ایکس برنامه‌ریزی کرده است که اوایل هفته آینده با پرتاب یک مأموریت تأمین مجدد به ایستگاه فضایی بین‌المللی، پرتاب‌ها را از فلوریدا از سر بگیرد. مأموریت تأخیری استارلینک چند روز بعد پرتاب خواهد شد.
در همین حال، تلاش بعدی برای پرتاب ULA نامشخص است.
توری برونو، رئیس و مدیرعامل ULA، در توییتی نوشت که بهترین سوالات در مورد اینکه چه چیزی پرتاب بعدی آتلانتیس V را به تأخیر انداخته است، باید به نیروی فضایی ارجاع داده شود. یک سخنگوی ULA به آرس گفت که این شرکت هنوز در حال کار با دامنه برای تعیین تاریخ پرتاب بعدی است. "موشک و محموله سالم هستند،" او گفت. "ما تاریخ جدید پرتاب را پس از تأیید اعلام خواهیم کرد."
تفاوت‌های کلیدی
در حالی که تأخیر پرتاب اسپیس‌ایکس در این هفته ممکن است ارتباطی با همان مشکل دامنه‌ای که اتحاد پرتاب ایالات متحده با آن مواجه است، داشته باشد، مهم است که به یک تفاوت کلیدی بین موشک‌های این دو شرکت اشاره کنیم. موشک فالکون ۹ اسپیس‌ایکس از یک سیستم خودکار خاتمه پرواز استفاده می‌کند تا در صورت انحراف از مسیر، موشک را خود تخریب کند، در حالی که آتلانتیس V ULA از یک سیستم ایمنی دامنه قدیمی‌تر که نیاز به کارکنان و تجهیزات اضافی دارد، استفاده می‌کند. بنابراین، نیروی فضایی بیشتر احتمال دارد که بتواند یک مأموریت اسپیس‌ایکس را نزدیک به فعالیت دیگری در دامنه بپذیرد.
تغییرات ناگهانی
یک پیچش دیگر در این داستان این است که چند روز قبل از تلاش برای پرتاب، ULA پنجره پرتاب مأموریت کیپر را در تاریخ ۹ آوریل از میانه روز به ساعات شب تغییر داد به دلیل درخواست از دامنه شرقی. ژنرال بریگ. کریستین پانزنهیگن، فرمانده دامنه، در یک جلسه مطبوعاتی با خبرنگاران در هفته گذشته صحبت کرد. پس از نزدیک به ۲۰ سال پوشش پرتاب‌ها از کیپ کاناورال، تغییر زمان هفت ساعته در این نزدیکی به پرتاب برای من غیرمعمول به نظر می‌رسید، بنابراین از پانزنهیگن در مورد دلیل آن پرسیدم، عمدتاً از روی کنجکاوی. او از ارائه جزئیات خودداری کرد.
"دامنه شرقی بسیار بزرگ است،" او گفت. "این ۱۵ میلیون مایل مربع است. بنابراین، همان‌طور که می‌توانید تصور کنید، بازیکنان زیادی وجود دارند که از این فضای دامنه استفاده می‌کنند، بنابراین بسیاری از تضادها وجود دارد ... ایمنی عمومی اولویت اول ماست و ما این موضوع را در هر دو دامنه بسیار جدی می‌گیریم. بنابراین، ما به طور مداوم در حال رفع تضاد هستیم، اما من نمی‌خواهم به جزئیات آنچه که تضاد واقعی بود بپردازم."
تأثیرات طولانی‌مدت
به نظر می‌رسد تضاد دامنه‌ای که اکنون بر دامنه شرقی تأثیر می‌گذارد، تأثیرات طولانی‌مدتی دارد. در حالی که یک یا دو هفته تأخیر در پرتاب به نظر جدی نمی‌رسد، این تأخیر به معنای درآمدهای معوقه یا رد شده برای یک اپراتور ماهواره تجاری است. مأموریت‌های امنیت ملی در زمان‌بندی دامنه در کیپ کاناورال و پایگاه نیروی فضایی واندنبرگ در کالیفرنیا اولویت دارند، اما مأموریت‌های تجاری به طور قابل توجهی بیشتر از پرتاب‌های نظامی از هر دو پایگاه فضایی وجود دارند.
به وضوح، چیزی در دامنه شرقی غیرعادی در حال وقوع است که بر روی بخش بزرگی از اقیانوس اطلس به سمت جنوب شرقی، شرق و شمال شرقی کیپ کاناورال گسترش می‌یابد. این دامنه شامل تجهیزات ردیابی، نیروهای امنیتی و ایستگاه‌های زمینی در فلوریدا و سایت‌های دوردست در برمودا و جزیره آسنشن است.
یک احتمال این است که آزمایش یک یا چند موشک بالستیک تریدنت که از زیردریایی پرتاب می‌شود، در آب‌های نزدیک به سواحل شرقی فلوریدا در حال انجام باشد. اما این پرتاب‌ها معمولاً با هشدارهای هوایی و دریایی برای اطمینان از اینکه خلبانان و ملوانان از آزمایش دور بمانند، همراه است. هیچ‌یک از این موارد در دو هفته گذشته به طور عمومی منتشر نشده است.
شاید چیزی در پایگاه پرتاب فلوریدا خراب شده باشد. زمانی که پرتاب‌ها کمتر از امروز روتین بودند، دامنه در کیپ کاناورال به مدت چند هفته در سال برای به‌روزرسانی و تعمیرات زیرساخت‌های حیاتی بسته می‌شد. این دیگر چنین نیست. در سال ۲۰۲۳، پانزنهیگن به آرس گفت که نیروی فضایی سیاست را تغییر داده است.
"زمانی که دامنه شرقی از ۱۵ تا ۲۰ پرتاب در سال حمایت می‌کرد، ما فضایی برای برنامه‌ریزی دوره‌های اختصاصی برای نگهداری زیرساخت‌های حیاتی داشتیم،" او در آن زمان گفت. "در این دوره‌ها، پرتاب‌ها متوقف می‌شدند در حالی که تیم‌ها بر روی به‌روزرسانی‌ها کار می‌کردند. اکنون که تعداد پرتاب‌ها به تقریباً دو بار در هفته افزایش یافته است، ما به روش جدید کسب‌وکار برای بهترین حمایت از شرکای مأموریت خود سازگار شده‌ایم."
شاید، پس، این موضوعی بیشتر پنهانی باشد، مانند یک تمرین نظامی چندعنصری در مقیاس بزرگ‌تر یا بازی جنگی که یا نیاز به مشارکت دامنه شرقی دارد یا در مناطقی در حال انجام است که نیروی فضایی برای دلایل ایمنی باید آن را پاک کند تا یک پرتاب موشک انجام شود. نظامی‌ها گاهی اوقات این فعالیت‌ها را تا زمانی که تمام شود، عمومی نمی‌کنند.
سخنگوی نیروی فضایی به سوالات آرس تکنیکا در این مورد پاسخ نداد.
تغییر در نگرش نظامی
در حالی که هنوز فاصله زیادی تا روتین شدن پرتاب موشک‌ها به اندازه پروازهای هواپیما وجود دارد، نظامی‌ها در حال تغییر در نحوه تفکر خود در مورد پایگاه‌های فضایی هستند. به جای ارائه خدمات سفارشی یک‌باره متناسب با شرایط هر پرتاب، نیروی فضایی می‌خواهد دامنه‌ها را بیشتر شبیه یک فرودگاه اداره کند.
"ما نام‌گذاری خود را از دامنه به پایگاه فضایی تغییر داده‌ایم زیرا ما خود را بیشتر شبیه یک فرودگاه در آینده می‌بینیم،" یکی از مقامات نیروی فضایی به آرس در یک داستان قبلی گفت.
در قانون مجوز دفاع ملی برای سال مالی ۲۰۲۴، کنگره به نیروی فضایی اختیار داد تا از تأمین‌کنندگان پرتاب تجاری هزینه‌های غیرمستقیم دریافت کند تا به تأمین زیرساخت‌های مشترک در کیپ کاناورال و واندنبرگ کمک کند—چیزهایی مانند جاده‌ها، تأسیسات برق و آب و امنیت پایگاه که توسط تمام اپراتورهای موشک در هر پایگاه فضایی استفاده می‌شود. نظامی‌ها قبلاً فقط می‌توانستند از شرکت‌های موشکی هزینه‌های مستقیم برای خدمات خاصی که در حمایت از یک پرتاب خاص ارائه می‌دادند، دریافت کنند، در حالی که دولت مسئول هزینه‌های عمومی بود.
مقامات نظامی تغییر در قانون را به عنوان یک پیروزی دوطرفه برای دولت و تأمین‌کنندگان پرتاب تجاری توصیف می‌کنند. به طور ایده‌آل، این امر موجب افزایش منابع مالی برای نوسازی پایگاه‌های فضایی نظامی خواهد شد و آن‌ها را برای تمام کاربران، چه نیروی فضایی، اسپیس‌ایکس، ULA یا یک استارتاپ جدید در صنعت پرتاب، پاسخگوتر خواهد کرد.
هر چه که در فلوریدا یا اقیانوس اطلس این هفته در حال وقوع است، چیزی است که نیروی فضایی نمی‌خواهد در مورد آن به تفصیل صحبت کند. شاید دلایل خوبی برای این موضوع وجود داشته باشد.
کیپ کاناورال شلوغ‌ترین پایگاه پرتاب آمریکاست. اگر به آنالیز فرودگاه‌ها ادامه دهیم، بسته شدن شلوغ‌ترین فرودگاه آمریکا برای یک هفته یا بیشتر موضوع بزرگی خواهد بود. یکی از اهداف اصلی که نیروی فضایی در پی آن است، قابلیت پرتاب به درخواست است.
این هفته، تقاضا برای زمان‌های پرتاب در کیپ کاناورال وجود دارد، اما پاسخ منفی است.